Ονομάζεται “Zlabings” στα γερμανικά, και αναφέρεται στις πηγές για πρώτη φορά το 1260. Το Slavonice βρίσκεται ένα χιλιόμετρο από τα αυστριακά σύνορα. Η γεωγραφική του θέση μπορεί να είναι ο λόγος που η αρχιτεκτονική της έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Μετά την απομάκρυνση του γερμανικού πληθυσμού το 1945, η πόλη, πολύ κοντά στα σύνορα, εγκαταλείπεται εσκεμμένα από τις νέες αρχές. Στα μεταγενέστερα χρόνια ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε αποικία τέχνης. Η τοπική αρχιτεκτονική διατηρήθηκε και πάλι όταν η ανθούσα πόλη απομακρύνθηκε από την εμπορική διαδρομή που ενώνει την Πράγα με τη Βιέννη. Το σχέδιο της πόλης είναι άτυπο, με δύο διασυνδεδεμένες πλατείες. Μία από αυτές, που ονομάζεται Πλατεία Ειρήνης, είναι τριγωνική ενώ η άλλη, ονομάζεται Άνω Πλατεία, είναι επιμήκης και έχει την εκκλησία ως κεντρικό σημείο, που περιβάλλεται από σπίτια. Ένας μεγάλος αριθμός κτιρίων από τις γοτθικές και αναγεννησιακές περιόδους είναι σχεδόν ανέπαφα, με πολλές προσόψεις διακοσμημένες με ένα ειδικό είδος sgraffito.
