ქალაქის ისტორია უკავშირდება ვენეციას, თუმცა როვინჯი აშენდა უფრო ადრე, VIII საუკუნის დასაწყისში კუნძულზე, რომელიც ხმელეთისგან გამოყოფილია ვიწრო არხით. მოგვიანებით, 1763 წელს, ვენეციელთა მმართველობის დასასრულს, დასახლების ვიწრო უბეში ლამის დაგროვების შედეგად, ქალაქი უერთდება კონტინენტს. სინონიკიზმის კლასიკური პროცესის შედეგად, ძველი არხის ადგილას ჩამოყალიბებას იწყებს ბაზრების ახალი სისტემა. მათი რაოდენობა შეადგენს ოთხს და მათგან ყველაზე მნიშვნელოვანია გ. მატეოტის მოედანი. ნაგებობების უმეტესობა XIX საუკუნით თარიღდება, თუმცა, მათი წარსული დაკავშირებულია ვენეციასთან. მერიის კვარცხლბეკზე ვენეციის მსგავსი წმინდა მარკოზის ლომის ქანდაკებაც კი დგას. ქალაქის ძირითადი მოედანია წმ. ეუფემიის მოედანი, რომელიც გორაკის უმაღლეს წერტილზე მდებარეობს. ის სამი მხრიდან გადაჰყურებს ზღვას. აღსანიშნავია წმინდა ეფემიას ქანდაკების 60 მ სიმაღლის ბაზილიკის სამრეკლო, რომელიც ნიავის დროს მოძრაობს.
