Trg Peristil from Split, Croatia

From a bird’s eye view, the old town of Split resembles a rectangular box into which someone has placed buildings, streets, and markets. Beginning in the Middle Ages, two of the larger markets in this citadel played a key role in the history of the city, Narodni Trg, or Spalato in Italian. The People’s Square, called simply Pjaca by the locals, was first mentioned in the 13thcentury, and has a number of superb Gothic buildings. A bit further on, at the entrance to the citadel, lies Trg Braće Radić, called Voćni Trg by the locals, meaning “fruit market,” in reference to its earlier, colourful identity. Just outside the medieval walls is a third great square, Republic Square. Its more recent architecture reminds one of Venice’s San Marco. It was built in the mid-19th century, in a historicist style, demonstrating that Split, long under Venetian rule, still carries on this tradition. These are beautiful squares, each with its own marked individuality, but the oldest and most interesting of the Split squares by far is Trg Peristril, which is smaller, yet considered by locals to be the historical heart of this area. Its history is special. Originally, this square served as the interior courtyard of a palace built for the Roman emperor Diocletian in 305, across a huge surface measuring 300 square meters. In fact, half of the old city of Split lies within the palace walls, the most well-preserved Roman palace today. After the Romans abandoned it, it remained uninhabited for centuries, until the people of Salona used it when taking refuge from the Slavs, turning this former palace into their settlement. And a settlement it shall remain. John of Ravenna, the first local archbishop, oversaw the transformation of the Diocletian mausoleum into a church. This was the moment when the palace courtyard officially became the Cathedral square, with all of the functions of a medieval square. Changes were made to it, but some features were kept, including its red porphyry columns.

Rovinj, Κροατία, Trg Sveta Eufemije, Trg G. Matteottija

Η ιστορία αυτής της πόλης συνδέεται με τη Βενετία, αλλά το Rovinj χτίστηκε πολύ νωρίτερα, στις αρχές του 8ου αιώνα, σε ένα νησί που χωρίστηκε από τη στεριά με ένα στενό κανάλι. Πολύ αργότερα, το 1763, προς το τέλος της βενετσιάνικης κυριαρχίας, η κοινότητα μπαζώνει τον ισθμό και η πόλη ενώνεται με την ηπειρωτική χώρα. Μέσα από μια κλασική διαδικασία συγχρωτισμού, ένα νέο σύστημα αγορών διαμορφώνεται ακριβώς στη θέση του παλιού καναλιού. Είναι τέσσερα σε αριθμό, και η πιο σημαντική είναι τή Trg G. Matteottija. Τα περισσότερα από τα κτίρια βρίσκονται εδώ από τον 19ο αιώνα, αλλά γιορτάζουν τον παρελθόντα δεσμό της πόλης με τη Βενετία, αναδημιουργώντας ακόμη και το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου στο αέτωμα του δημαρχείου. Η κεντρική πλατεία της πόλης παραμένει η Trg Sveta Eufemije, που βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του λόφου. Ανεμπόδιστη από τις τρεις πλευρές, βλέπει προς τη θάλασσα, κυριαρχείται από την 60 μέτρων βασιλική, με το άγαλμα της Αγίας Ευφημίας στην κορυφή, που περιστρέφεται στο αεράκι.

Piran, Σλοβενία, Tartinijev trg

Ο Giuseppe Tartini, συγγραφέας του γνωστού Il trillo del diavolo, γεννήθηκε στην πόλη αυτή, που στη συνέχεια ονομάστηκε Pirano, μέρος της Δημοκρατίας της Βενετίας. Η πλατεία Piran φέρει το όνομά του και η γενέτειρα του συνθέτη μπορεί να βρεθεί στη μία πλευρά της πλατείας. Τη στιγμή της γέννησής του, ωστόσο, ο τόπος φαινόταν τελείως διαφορετικός. Αντί για μία πλατεία, αυτή η περιοχή ήταν αρχικά μια αποβάθρα φόρτωσης για αλιευτικά σκάφη που έρχονταν από την Αδριατική και βρέθηκαν έξω από τα τείχη της ακρόπολης. Με την πάροδο του χρόνου χτίστηκαν παλάτια και όμορφα διοικητικά κτίρια πιο κοντά στις προβλήτες. Μέχρι το 1894, η σημασία του τόπου μεγάλωσε αρκετά ώστε οι αρχές αποφάσισαν να χαλιναγωγήσουν τον κόλπο και να οικοδομήσουν μια πραγματική πλατεία. Δύο χρόνια αργότερα αποκαλύπτεται το άγαλμα του Ταρτίνι, το οποίο θεωρείται εστιακό σημείο, και η πλατεία, κυριαρχείται από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο λόφο και με καμπαναριό πανομοιότυπο με αυτό της Βενετίας. Είναι ένας αρμονικός και ζωντανός χώρος, που διέπεται από την ισορροπία της μορφής και της αναλογίας.

DCIM100MEDIADJI_0032.JPG