Hər hansı bir orta əsr şəhərinin tipik portreti: divarlarla əhatələnmiş yaşayış məntəqəsinin özü ilə birgə onun daxilindəki meydanı və kafedralı ilə markalanan bir mərkəzinin ətrafında toplanan qapalı, özü-özünü idarə edən, iyerarxik bir dünya. Obidos, bu günə qədər divarlarını qoruyub saxlamış az sayda orta əsr yaşayış məntəqələrindən biridir. Praça de Santa Maria (Santa Mariya Meydanı) şəhərin ən əhəmiyyətli tikililərindən ibarətdir: biri 15-ci əsrə aid olan şaquli fəvvarəyə malik köhnə qapalı meydan Kasa da Pikota və digəri, əlbəttə ki, tarixi baxımdan məşhur olan, V Alfonsonun səkkiz yaşlı əmisi qızı İzabellə evləndiyi yer İqreja de Santa Maria (Santa Mariya Monastırı). 

Penyafyel şəhəri özünün meydanı ilə deyil, şərabları və ərazisinə hakim olan orta əsr dövrünə aid nəhəng qalası ilə məşhurdur. Hələ də “Plaza del Koso” (Koso Meydanı) həm tarixi, həm də şəhərçilik baxımdan böyük maraq kəsb etmişdir. O, sahəsi 3500 kvadrat metrdən çox olan, asfalt örtüksüz, asma taxta balkonları olan 48 evlə əhatələnmiş çox böyük bir məkandır. Qorunub qalan binalarının tarixi XVIII-XIX əsrlərə dayanır və meydan hələ də Orta Əsrlərdən bu yana əsasən dəyişməz olaraq  qalır. Yay aylarında burada San Roke zamanı buğa döyüşləri yer alır.  Binalar orada yaşayanların xüsusi mülkiyyəti olduğu üçün onların balkonları da hər zaman cəmiyyətin mülkiyyəti hesab edilmişdir və onlardan meydanda gerçəkləşən bu cür şou və ənənələri izləmək səbəbilə istifadə edilmişdir. Plaza del Koso ilk çağlarından bəri bir əyləncə arenası olaraq düşünülmüşdür. Burada nə kafedrala, nə də şəhər ərazisinə rast gəlmək mümkün deyil. Lakin xronoloji olaraq İspaniyada ilk plaza mayor olaraq qəbul edilir.

Terreiro da Se bir paradoksdur. Yalnız köhnə binalarla məhdudlanmasına və sanki əbədi olaraq və ya ən azından orta əsr dövründən bəri burada dayanmış kimi görünən bir meydan olmasına baxmayaraq, onun tarixi sadəcə 1940-cı ilə dayanır və o, kafedralın vurğulanması üçün nəzərdə tutulmuş müasir bir əsərdir. Onun meydanda yer alması üçün bir çox sayda binanın sökülməsinə (və sonra şəhərin digər ərazilərində yenidən tikilməsinə) ehtiyac duyuldu. Mərkəzdəki sütun da yenidir və tarixi munisipalitetin Terreiro da Se üçün öz işini bitirdiyi il ilə eyni vaxta, yəni 1945-ci ilə təsadüf edir.  

Buzet şəhərində hədsiz dərəcədə kiçik olan kilsə meydanı şəhərin ən yüksək nöqtəsində yerləşir. Bununla belə görünüş əksikliyi də vardır, lakin kiçik perimetri meydandakı bütün binaları olduğundan hündür göstərdiyi üçün, səmanın isə yalnız uzaqda dayanan bir detal kimi görünməsi onun daxili məkanına olan duyğu hissini yüksəldir. Buzet hələ də İstriya Yarımadasında təpə şəhər olaraq qalır və bir zaman Venesiyalılar tərəfindən bölgədə öz hakimiyyətlərinin əsası kimi gücləndirilmişdi. Qəribə səslənən adı İstriya-Rumın dialektindən və “buză” (dodaq) sözündən yaranmışdır.

Matteotti Meydanı (Pyaçça Matteotti) şəhərin ikinci ən qədim maydanıdır və daxili istehkamın genişləndirilməsi zamanı tikilmişdir. Azadlıq Meydanı (Pyaçça della Liberta) ilə müqayisədə  daha sadə və daha çox boş məkana sahib olub, yalnız bir tək sütunu və bir fəvvarəsi ilə Azadlıq Meydanındakı visual zənginliklə birgə maraqlı bir kontrast yaradır. 

Poreç (İtalyanca Parenzo) şəhərinin ən böyük meydanı Marafor Meydanı öz adını “Mars” (Roma döyüş allahı) və “forum” (qədim Romada ictimai meydanı) sözlərindən almışdır. Əhəmiyyətli Roma kastrumu Poreçin ərazisində yerləşmişdir. Şəhərin ən işlək küçəsi Dekumanus adlanır. Roma şəhərsalma sistemində şərq-qərb istiqamətinə doğru yönələn küçələr dekumanus adlandırılırdı, dekumanus maksimus isə bu növün ana xətti idi. Forum isə əsas şimal-cənub xəttlərinin kəsişdiyi yerin yaxınlığında tikilmişdi və kardo maksimus adlandırılıdrı. Bir qayda olaraq, kardo maksimus və dekumanus maksimus arasında seçim edərkən, kardo əsas rola malik idi. Lakin bəzən iyerarxiya coğrafi səbəblərdən dəyişirdi. Poreçdə baş verənlər məhz budur. Bu orta əsr qala şəhəri öz küçələrini həmin Roma kastrumunun üzərində tikdi və beləcə ən son düzənli görünüşünü əldə etdi. Yarımadanın digər ucunda, daha kiçik və daha yeni olan, eləcə də hal-hazırda yerli xalqın əsas görüş yeri olan Azadlıq Meydanı (Trg Slobode) yer alır.

Mevcut Zadar’ın kentsel yapısının, Jül Sezar zamanına dayanmaktadır. M.Ö 59. Zadar şəhərinin bu günkü şəhər quruluşunun kökü Yuli Sezar dövrünə gedib çıxır. E.ə. 59-cu ildə İllirik (və ya İlliriya) əyalətinin yaranmasından qısa zaman sonra burada Roma munisipaliteti yaradıldı. Bu gün inanılması mümkün olmasa da, bir neçə eranın keçməsinə və onu dəyişdirə biləcək ardıcıl məskunlaşmaların olmasına baxmayaraq, şəhərin düzənli quruluşu indiki mövcud şəhərin quruluşunda mükəmməl şəkildə təsbit edilir. Meydan əslində, Adriatik dənizinin şərq sahilində yerləşən, hələ də sütunları və orijinal səkisinin örtükləri görünən ən böyük Roma forumunun (qədim Romada açıq havada yol boyunca salınmış ticarət məqsədli ictimai yer) özüdür.